علی یونسی نخبه زندانی

زندانی با ظرفیت 80 میلیون نفر به اسم جمهوری اسلامی. فرقی نمی‌کند از چه قشری باشی و در چه مرحله‌ای از زندگی‌ به سر ببری، با حکومت که نباشی جایگاهت زندان خواهد بود. علی یونسی، دانشجوی نخبه دانشگاه شریف یکی از این زندانیان است. کسی که حالا نزدیک به دو سال از زندانی شدنش با اتهامات واهی می‌گذرد و به تازگی خانواده وی نیز به دلیل پیگیری‌های وضعیت او مورد آزار و اذیت جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند.

علی یونسی کیست؟

علی یونسی ۲۲ ساله و دانشجوی نخبه رشته مهندسی کامپیوتر در داشنگاه صنعتی شریف است که هم اکنون به اتهامات ساختگی در زندان اوین زندانی شده است. وی پیش از اینکه به زندانی سیاسی جمهوری اسلامی تبدیل شود توانسته بود برنده مدال نقره المپیاد کشوری نجوم در سال ۱۳۹۵و مدال صدای المپیاد نجوم در سال ۱۳۹۶شود و همچنین مدال طلای المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک سال ۱۳۹۶ در دوازدهمین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک را مال خود کند. 

بازداشت و زندان

بازداشت‌ها در جمهوری اسلامی معمولا به سبک آدم ربایی در فیلم‌های مافیایی انجام می‌شود و بازداشت علی یونسی نیز از این مسئله مستثنی نبود. به نقل از برادر علی یونسی، رضا یونسی، علی شامگاه جمعه ۲۲ فروردین ۱۳۹۹ بدون هیچ حکمی توسط مأموران امنیتی بازداشت شد.  رضا یونسی همچنین عنوان کرد که برادرش با ضرب و شتم و در حالی که پیشانی او خونی شده بود باز داشت شده است. پدر و مادر علی یونسی نیز علیرغم حال نا مساعد به همراه او بازداشت شده و پس از حدود ۵ ساعت آزاد شدند.

بعد‌ها شورای صنفی دانشجویان ایران نیز حرف‌های رضا یونسی را در رابطه با بازداشت علی یونسی و همچنین امیرحسین مرادی تایید و عنوان کرد مأموران لباس شخصی بدون هیچ حکمی و با ضرب و شتم این دو دانشجو را بازداشت کرده‌اند.

سرانجام در روز پنجشنبه ۲۲ خرداد رضا یونسی خبر داد که علی یونسی پس از  تحمل ۲ ماه انفرادی به بند عمومی منتقل شده و در زندان انفرادی به کرونا مبتلا شده‌است. 

علی یونسی ماه‌ها بدون حکم بازداشت و تشکیل پرونده تحت باز داشت بود و براساس اعلام خواهرش، آیدا یونسی، تا ۵ ماه پس از بازداشت پرونده علی در دست وزارت اطلاعات قرار داشته است. ۳۱ شهریور ۹۹مصطفی نیلی، وکیل علی یونسی، در توئیتر خود اعلام کرد که قرار بازداشت موقت در ۲۵ شهریور به پایان رسیده‌است و علی یونسی ۲ هفته است که بازجویی نشده است اما با این وجود خبری از آزادی نبوده است. 

اتهامات

به نقل از خبرگزاری حکومتی مهر، غلامحسین اسماعیلی، سخنگو وقت قوه قضائیه جمهوری اسلامی، به شکل غیر مستقیم به پرونده علی یونسی و امیرحسین مرادی اشاره کرد و اعلام کرد که آن‌ها با سازمان مجاهدین خلق و ضد انقلاب در ارتباط بوده‌اند. وی همچنین بازداشت بدون حکم دو دانشجوی نخبه را رد کرد و اعلام کرد که آن‌ها توسط سربازان گمنام اما زمان بازداشت شده‌اند. 

اعتراف اجباری

آذر ۱۴۰۰ رسانه‌های نزدیک به حکومت فیلمی از اعتراف اجباری علی یونسی و امیر حسین مرادی را نشان داد که در آن در مورد نحوه ساخت بمب و خمپاره صحبت می‌کردند. 

پس از ۴۵۰ روز بازداشت بدون دادگاه، اولین جلسه دادگاه علی یونسی و  امیر حسین مرادی در پنجم تیر ۱۴۰۰ برگزار گردید. جلسه نهایی اما تا ۵ اردیبهشت سال بعد به طول انجامید و این دو دانشجو نخبه به اتهامات افساد فی‌الارض»، «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «تبلیغ علیه نظام» به ۱۶ سال زندان محکوم شدند.

بازداشت پدر علی یونسی

به نقل از رضا یونسی، هفتم دی ۱۴۰۱ پدر علی یونسی، میریوسف یونسی، به همراه سه همکارش بازداشت شدند که البته هر سه همکار عصر همان روز آزاد شدند. رضا یونسی همچنین عنوان کرد که ماموران اطلاعات با حمله به خانه یکی از همکاران پدرش، وی و همسرش را مقابل تلویزیون قرار داده و کانال تلویزیون مجاهدین خلق را پخش کرده و از ‌آن‌ها فیلم گرفته‌اند.  

ماموران سپس این همکار پدرش را به دفتر کار آن‌ها که از صبح پلمب شده بوده برده و او را پشت میز کارش می‌نشانند و می‌گویند مشغول کارهای روزانه‌اش شود تا از او برای صحنه لحظه بازداشت در محل کار فیلم بگیرند. وی همچنین گفت که همه این صحنه‌های فیلمبرداری شده بخشی از فیلمی است که وزارت اطلاعات در حال تهیه است. میریوسف یونسی به همان اندازه سه همکارش، بی‌ارتباط با اتهاماتی است که وزارت اطلاعات مطرح کرده است.

رضا یونسی به پرونده پدرش در دهه ۶۰ اشاره کرد و گفت سابقه زندانی شدن به خاطر فعالیت‌های سیاسی در دهه 60 و به این دلیل که پدر علی یونسی است، سوژه‌ جذابی برای سناریوی ماموران اطلاعات است.

سناریو تکراری جمهوری اسلامی برای علی یونسی

اینکه علی یونسی دقیقا چرا بازداشت شده است هنوز دقیقا مشخص نیست اما چیزی که صد در صد مورد می‌توان به آن مطمئن بود سناریو تکراری جمهوری اسلامی برای زندانیان سیاسی است؛ یک نفر بدون هیچ دلیل و حکمی بازداشت می‌شود، خانواده وی تحت فشار قرار می‌گیرند، شکنجه می‌شود، مدتی در مقابل شکنجه‌ها مقاومت می‌کند اما در نهایت مجبور می‌شود بر علیه خودش اعتراف کند، اعتراف اجباری او از رسانه‌های وابسته به حکومت پخش می‌شود، حکم سنگین دادگاه براساس همان اعترافات اجباری صادر می‌گردد. این چند خط، خلاصه سناریویی تکراری است که جمهوری اسلامی برای همه مخالفان و زندانیان سیاسی خود تدارک می‌بیند و علی یونسی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

در عصر کنونی، می‌توان به جرئت گفت که اکثریت مردم ایران دیگر به سناریوهای جمهوری اسلامی اهمیت نمی‌دهند و تنها کسانی داستان روایت شده حکومت را باور می‌کنند که یا خود به حکومت وابستگی دارند و یا هیچگونه قدرت استنتاجی ندارند.