در عصر اطلاعات، اینترنت یک شمشیر دولبه است. اینترنت دروازه‌ای به سوی دانش نامحدود، بستری برای بیان آزاد و ابزاری برای ارتباط برقرار کردن فراتر از مرزهاست. با این حال، در برخی گوشه‌های جهان، این ابزار به شدت محدود، فیلتر و کنترل می‌شود. در این پست، ما به بررسی کشورهای دارای بیشترین محدودیت در زمینه فیلترینگ اینترنت می‌پردازیم و نوری می‌تابانیم بر روی موانع دیجیتالی که شهروندان را از گفتگوی جهانی جدا می‌کند.
کره شمالی: قلعه دیجیتالی سرزمین گوشه‌نشین
کره شمالی در صدر فهرست سانسور اینترنت قرار دارد. دولت کنترل شدیدی بر اینترنت دارد و دسترسی تنها به تعداد محدودی مجاز است. اکثریت جمعیت به کوانگمیونگ، یک شبکه داخلی محدود به محتوای تایید شده توسط دولت، محدود هستند. وب‌سایت‌های خارجی، شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های پیام‌رسان کاملاً غیرقابل دسترسی هستند و این امر به کنترل دقیق جریان اطلاعات کمک می‌کند.
چین: دیوار بزرگ فایروال
چین به خاطر 'دیوار بزرگ فایروال' خود شهرت دارد، یک سیستم پیچیده از فیلترها و بلوکه‌های اینترنتی. دولت هزاران وب‌سایت را مسدود کرده، از جمله پلتفرم‌های محبوبی مانند گوگل، فیسبوک و توییتر. در عوض، جایگزین‌های داخلی مانند بایدو و وی‌چت بازار را تسخیر کرده‌اند. این سانسور بخشی از استراتژی گسترده‌تری برای کنترل روایت و خفه کردن مخالفت است، چین را به یکی از کشورهای با بیشترین محدودیت‌ها در زمینه آزادی اینترنت تبدیل کرده است.
ایران: سرکوب دیجیتال و نظارت
در ایران، اینترنت به شدت سانسور شده است، با مقاماتی که دسترسی به طیف گسترده‌ای از وب‌سایت‌ها، به ویژه آنهایی که هنجارهای سیاسی یا مذهبی را به چالش می‌کشند، را مسدود می‌کنند. پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی به طور مرتب مسدود شده و دولت نسخه دولتی خود از اینترنت را برای نظارت و کنترل فعالیت‌های آنلاین توسعه داده است. فیلترینگ اینترنت در ایران تنها در مورد مسدود کردن محتوا نیست؛ بلکه در مورد نگه داشتن چشم بیدار بر روی مخالفت نیز هست.
عربستان سعودی: سانسور اخلاقی و سیاسی
عربستان سعودی فیلترینگ اینترنتی را بر اساس دلایل اخلاقی و سیاسی اعمال می‌کند. وب‌سایت‌هایی که به اسلام توهین می‌کنند یا درباره اصلاحات سیاسی یا مسائل حقوق بشر بحث می‌کنند، مسدود می‌شوند. کشور همچنین از تکنیک‌های پیشرفته نظارت برای مانیتور کردن فعالیت‌های آنلاین استفاده می‌کند، که آزادی بیان را بیشتر محدود می‌کند.
روسیه: افزایش استبداد دیجیتال
روسیه در سال‌های اخیر دست‌اندازی خود بر اینترنت را تشدید کرده است. دولت قوانینی را وضع کرده است که موتورهای جستجو را ملزم به مسدود کردن سایت‌های خاصی می‌کند و پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی را مجبور می‌کند داده‌های کاربران روسی را در داخل کشور ذخیره کنند. رویکرد کرملین به کنترل اینترنت به طور فزاینده‌ای شبیه به رژیم‌های دیگر محدودکننده است، با تمرکز بر هم فیلتر کردن محتوا و هم نظارت بر شهروندان.
نتیجه‌گیری
چشم‌انداز دیجیتال در این کشورها در تضاد شدید با اینترنت باز و آزادی است که در بسیاری از نقاط جهان تجربه می‌شود. همانطور که ما پیچیدگی‌های عصر دیجیتال را درک می‌کنیم، حیاتی است که از این تفاوت‌ها آگاه باشیم و برای اینترنتی آزاد و باز برای همه طرفداری کنیم.
